از طراوت بهار و پرباری تابستان که بگذریم “پاییز” فصل هنر طبیعت است، نقاشی رنگارنگ پروردگار بر گستره ی طبیعت چشم ها را مینوازد؛ پاییز فصل غروب های وصف ناپذیر؛ فصل شبهای طولانی، دور همی های شبانه و هزاران لبخند.. فصل محبوب عاشقان؛ انگار که مهرِ پاییز بر دل همگان نشسته که دیرینیان هم ماه اول آن را “مهر” نهادند.
اما پاییز شاه رستم رنگ و بوی خودش را دارد. در کوچه باغ ها که قدم میزنی اوج زیبایی رنگ ها مستت میکند، خصوصا اگر نم نم مهربان باران طبیعت را جلا دهد! عصر ها هنگام غروب اگر به سنگ دوشاخ (١) بروی روبه غرب بنشینی و بنگری، تبانی زیبای تپه ماهور ها و غروب تو را به وجد می آورد.
اهالی هم خستگیِ یک تابستان سعی و تلاش را از تن به در میکنند و شکر برکت فصل گذشته را به جا می آورند. غروب در کوچه ها اهالی آتش روشن کردند، دور آن حلقه زدند و گرم تعریف هستند در خانه ها هنوز بعضی اجاق به پا میکنند و از گرمای هیزم و آتش لذت می برند.
هرچه خاطره ی زیباست از آن پاییز است. اصلا پاییز فصل خاطره است…
در استوری های اخیر به موضوع پاییز خواهم پرداخت و شما را به دل پاییز زیبای شاه رستم خواهم برد (ما را دنبال کنید)
پ.ن١:محلی در شاه رستم که در دامنه ی پر ارتفاع کوهی مشرف به غرب واقع شده و منظره ی زیبایی دارد.
عکس از m.pirzadeh@
متن از alikazemi_68@
