درخت گردو خصلتی منحصر به فرد دارد.آن هنگام که طبیعت،مغرورِ سرسبزی و طراوت بهار است وی هنوز در خواب زمستانی است… بالأخره بعد از بقیه ی درختان او نیز برگ می‌رویاند اما برگهایی به رنگ خزان!!! بقیه ی اصحاب طبیعت با خود می گویند… به او نگاه کن… بیچاره… هنوز بهار نشده خزان است…!! اما قصه چیز دیگریست
بگذارید اندکی راجع به “ملامتیّه” برایتان بگویم، آنها فرقه ای از صوفیان هستند،انسان هایی که حقیقت را دریافته اند ولی در ظاهر به گونه ای دیگرند!در باطن همواره مشغول حقیقت جویی و کمال هستند اما در ظاهر لباس ژنده میپوشند در ملا عام کارهای خلاف عرف انجام می‌دهند تا سرحدی که بقیه مجبور به ملامت ایشان شوند و از این باب به طور کل بر خلاف ریاکارانند.
در عصر حافظ این فرقه رواج بسیار داشته است و در بنیان های فکری حافظ تاثیر عمیقی داشته..
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
حال به درخت گردو که می نگرم او را با ایشان مقایسه میکنم،او نیز یک ملامتیّه ی رِند است، با این رفتار،خود را از گزندهای طبیعت(سوم و سرما، تگرگ و باد) در امان می‌دارد.
از این قیاس های مع الفارق که بگذریم!این پارادوکس زیبای خزانِ درخت گردو در بهار بسیار زیباست و خواستیم آن را برای شما به تصویر بکشیم.
Text and edit by @alikazemi_68
Video by @mahmoodabedi064
Music select from ahmad pezman/hengam
